Róże Europy (live)

koncert jednego z najbardziej rozpoznawalnych zespołów polskiego rock’n’rolla

Fanpage zespołu – Róże Europy

Bilety 25 zł przedsprzedaż, 35 zł w dniu koncertu

Bio:

Zespół Róże Europy założył 13 grudnia 1983 roku, wieczorem, we wtorek, w trolejbusie linii Piaseczno – Warszawa, Piotr Klatt (wokalista, gitarzysta, autor tekstów, dziennikarz muzyczny Telewizji Polskiej i Programu 3 Polskiego Radia, wielokrotny dyrektor Krajowego Festiwalu Piosenki Polskie w Opolu i Krajowych Eliminacji Konkursu Piosenki Eurowizji) oraz Piotr Frąckiewicz (gitarzysta projektu muzycznego Wieszaki Teatralne). Później do zespołu dołączyli m.in. Artur Orzech (obecnie popularny dziennikarz, prezenter Telewizji Polskiej i Programu 3 Polskiego Radia ), Michał Grymuza (muzyk sesyjny, współpracownik największych gwiazd polskiej muzyki rozrywkowej i rockowej), Grzegorz K. Witkowski, (dziennikarz magazynu Tylko Rock i Teraz Rock), Maciej Ochman (obecnie pracujący w USA w stacji telewizyjnej Discovery, syn Wiesława Ochmana) oraz Arek Żurowski i perkusista Darek Kąkol.
Oficjalnie zespół po raz pierwszy zaprezentował się na żywo 5 sierpnia 1985 roku na Festiwalu Muzyków Rockowych w Jarocinie przed ponad 12 tysięczna publicznością Festiwalu.
Do wakacji 1985 roku Róże, znane były już z dwóch utworów, które wcześniej zostały zarejestrowane w studiach Polskiego Radia przy ulicy J.P. Woronicza w Warszawie. Były to dwie piosenki (Za coca-colę i miłość, Jego uszy są diabelskie) nagrane przez zespół specjalnie dla programu telewizyjnego, którego gospodarzem i bohaterem był p. Wiesław Ochman (światowej sławy tenor), ojciec ówczesnego muzyka Róż, Maćka Ochman (instrumenty klawiszowe). Obie kompozycje znalazły się na debiutanckim albumie zespołu, po czterech latach od premiery. Album nazywał się „Stańcie przed lustrami” (1988).
Róże Europy w latach osiemdziesiątych i pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych należały do ścisłej czołówki najpopularniejszych polskich zespołów młodzieżowych. Dziś pielęgnują tradycję garażowego rock’n’rolla, collage rocka i muzyki pop o korzeniach mocno osadzonych w klimacie prostych form muzycznych z uniwersalnym literackim przesłaniem.
Występ w Jarocinie w 1985 roku rozpoczął wielką przygodę zespołu z polską sceną rockową. Róże Europy w kilka miesięcy zaliczają największe i najbardziej prestiżowe w Polsce koncerty rockowego undergroundu min. „Zlot Młodzieży Cynicznej” w Gdyni.
Od tamtej chwili byli zapraszani na największe imprezy muzyczne w Polsce min. „Poza Kontrolą” i ” Brum Top” w Warszawie, „Rock’n’Rollowe Antylyle” we Wrocławiu. Wielokrotnie zapraszano ich na Festiwal do Jarocina, na Union of Rock do Węgorzewa i na Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu. Wspierali i wspierają Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy koncertując co roku w innym mieście. Było także zapraszani na Festiwal „Przystanek Woodstock”.
Pierwszy album studyjny zatytułowany „Stańcie przed lustrami” zespół zarejestrował wiosną 1987 roku (wydany w 1988) już w zmienionym składzie. Podstawową postacią ówczesnych Róż Europy był poza P. Klattem, gitarzysta Artur Orzech, kompozytor większości piosenek. Mimo, że wypełniły one debiutancki album Róż, Orzech nie uczestniczył już w sesji nagraniowej (wyjechał do stolicy Afganistanu Kabulu, w roli tłumacza polskiej ambasady w trakcie konfliktu zbrojnego pomiędzy ze Sovietami). Artura Orzecha w Studiu Giełda w Poznaniu podczas nagrywania debiutanckiej płyty zastąpił Michał Grymuza – później gitarzysta współpracujący z m.in. Armią, Edyta Górniak, Andrzejem Piasecznym, Natalią Kukulską, Chłopcami z Placu Broni, Robertem Chojnackim, Ryszardem Rynkowskim i Kasią Kowalską.
Na basie grał wtedy w Różach Grzegorz Kluska Witkowski (obecnie dziennikarz m.in. pisma Teraz Rock, wcześniej Tylko Rock). Do zespołu doszedł także perkusista Adam Swędera zamieniając Darka Kąkola (obecnie Swędera gra w projekcie Piotrka Wieteski „Buldog” – wokalistą na pierwszej płycie był Kazik Staszewski ). Do Róż Europy dołączył również saksofonista zespołu Sztywny Pal Azji – Ryszard Wojciul (także w Tilt, od 1992 pracował jako dziennikarz, a potem Dyrektor Programowy Radia WAWA. W latach 1997-2004 pracował w Grupie Radiowej Agory. Od 2000 był dyrektorem Generalnym Warszawskiego Radia Pogoda i Klasyka. Jest współtwórcą nowej formuły Radia TOK FM).
Piosenki pochodzące z tego albumu wpisały się w krajobraz polskiej muzyki rockowej na wiele lat. Utwory „Stańcie przed lustrami” (znany także jako Zwierciadełko) i „List do Gertrudy Burgund” zyskały olbrzymią popularność na listach przebojów. Natomiast utwory „Mamy dla was kamienie” i „Jego uszy są diabelskie” stały się przebojami polskiej ulicy z powodu dużego zaangażowania zespołu w bieżącą politykę.
Na początku 1989 roku zespół nagrywa drugą płytę pod nazwą „Krew M. Monroe”. W tym czasie dokonały się zmiany personalne, odszedł Ryszard Wojciul i Grzegorz Kluska Witkowski. Obaj zajęli się dziennikarstwem muzycznym. Album przyniósł nowe utwory oraz nowego basistę, którym został brat Piotra Klatta, Jacek Klatt (obecnie mieszka z rodziną w Melbourne, pracując na kierowniczym stanowisku w australijskim oddziale koncernu SAP). Największą popularność z nowego repertuaru zdobyła tytułowa piosenka, której nietuzinkowy tekst traktujący o miłości wywoływał aplauz młodych odbiorców rock’n’rolla ( „…chcę twojej krwi, takiej krwi nie ma nawet Chrystus…” – Krew M.M.). Cały album stylistycznie nawiązywał do tradycyjnych rock’n’rollowych rozwiązań, zawierał dużo energii, literatury miłosnej i przekazu społecznego. Najbardziej znanymi utworami z tej płyty były min. „Surfingujące buty”, „Ławka oczekujących do strzelnicy”, „Witraże” i „Żyj szybko, kochaj mocno, umieraj młodo”( manifest pokolenia urodzonego w latach 60 – tych).
Dwa lata później w 1991 roku Róże Europy nagrały płytę pod tytułem „Radio Młodych Bandytów”. Nowym gitarzystą zespołu został Sławek „Morda” Wysocki (zmarł na zawał serca 25 marca 2003) zastępując Artura Orzecha, który aktywnie realizował swoje życiowe pasje w zawodzie dziennikarza w Polskim Radiu, a później w Telewizji Polskiej. Radio Młodych Bandytów, to 13 rockowych utworów. Kilka zdobyło popularność na większą skale min. „Rock’n’rollowcy” (inaczej: „Młode koty noszą wykrochmalone kołnierzyki” inna wersja tego utworu nagranego dla radiowej Trójki w 1986 roku ). Poza tym do encyklopedii polskiego rocka weszły „Radio młodych bandytów” i „Anarchia”. Inne znane utwory z płyty to „Zgorszymy Nienormalnych” oraz ”Karimata”.
W 1992 roku zespół nagrał jedną z najbardziej liczących się w jego karierze płyt długogrających zatytułowaną „Poganie! Kochaj i Obrażaj”. Płyta nagrywana była w kwartecie. W zespole bowiem nie było już Michała Grymuzy, natomiast perkusistę Adama Swęderę zastąpił Robert Kubajek (wcześniej w lokalnych zespołach heavy metalowych). Płyta stylistycznie nawiązywała do korzeni rocka z lekkim psychodelicznym odcieniem. Zespół pracował nad nią ponad rok, co zaowocowało benedyktyńsko dopracowanym materiałem. Do nagrań zespół zaprosił gitarzystę Kobranocki, Adama „Burzę” Burzyńskiego oraz dopiero zaczynającą karierę wokalistkę Edytę Bartosiewicz, która zaśpiewała z Różami utwór zatytułowany „Jedwab”. Piosenka został losowo wybrana singlem promującym krążek „Poganie! Kochaj i Obrażaj”. Nastąpiło apogeum popularności grupy. Wszystko za sprawą piosenki, która stała się największym przebojem w historii zespołu.
Nagrany z gościnnym udziałem, nieznanej wówczas szerzej, Edyty Bartosiewicz utwór Jedwab przyniósł zespołowi i wokalistce ogromny rozgłos trafiając na pierwsze miejsce m.in. Listy Przebojów Programu III PR i dostając nagrodę Programu I PR za najlepszą piosenkę roku. „Jedwab” utrzymywał się na pierwszym miejscu listy przebojów Marka Niedźwieckiego przez 5 tygodni, a na samej liście przez 21.
Marek Niedźwiecki: „Megahit Róż Europy na liście. Jedwab Róż Europy z gościnnym udziałem Edyty Bartosiewicz – okazał się największym przebojem jesieni i zimy 1992 roku. W poczekalni naszego zestawienia piosenka pojawiła się w 549. notowaniu na miejscu 33. Ale już tydzień później była najwyżej notowaną nowością w trzydziestce (znalazła się na miejscu 11). Piosenki Wilków oraz IRY na chwilę wstrzymały Jedwab przed zdobyciem szczytu naszej listy. Ale tylko na chwilę …. Piosenka została na liście 21 tygodni. W podsumowani roku zajęła dziewiąte miejsce, będąc najwyżej notowana piosenką śpiewaną w naszym języku. Ni musze dodawać, że w historii krajowego rocka została na zawsze”. Źródło: Dziennik z 17 stycznia 2007 roku.
Marek Sierocki: „Doskonale pamiętam, kiedy Piotr Klatt przyniósł teledysk do Jedwabiu. Do dziś piosenka Róż Europy to jeden z moich ulubionych kawałków.
Źródło: płyta pod tytułem Various Artists, SonyBMG Music Entertainment Poland.
Płyta biła rekordy sprzedaży. Róże Europy, w tym czasie przeżywały swoje pięć minut. Płyta biła rekordy sprzedaży. Album Poganie! Kochaj i Obrażaj był najlepiej sprzedającą się polską płytą w latach 1992 – 1994. Róże Europy to był numer jeden w Polsce pod względem popularności i liczby koncertów. Prawdziwy Mt. Everest popularności. Dużą popularnością cieszyły się również inne kawałki z tej płyty min. „Kontestatorzy”, „Grafika” i „Wesołych Świąt”.
Idąc za ciosem zespół zdecydował się na nagranie albumu koncertowego później zatytułowanego „Marihuana”. Do zespołu gościnnie dołączył lider i założyciel Kobranocki, Andrzej „Kobra” Kraiński. Kobra wspomógł zespół grając partie drugiej gitary, wokalnie i twórczo opracowując wspólnie z Różami repertuar grupy. W Łęgu w 1993 roku Telewizja Polska dokonuje rejestracji koncertu na żywo Róż Europy, który również był emitowany w całości w Programie 1 Telewizji Polskiej, TVP Polonii i TVP Kultura. Pierwsze koncertowe wydanie piosenek zespołu z roku 1995 zawierało dziewiętnaście najpopularniejszych utworów grupy opracowanych na nowo w ostrej rockowej formie.
Wydanie koncertowe zawierało 16 na CD (nagrano 19) najpopularniejszych utworów zespołu opracowanych na nowo.
Rok później zespół postanowił nagrać odmienny stylistycznie repertuar niż dotychczas. Efektem tego była wydana w 1995 roku płyta „Kolor”.
W tym czasie dokonała się zmiana basisty, Jacka Klatta zastąpił Sebastian „Seb” Miłkowski (obecnie studiuje w Los Angeles) prezenter muzycznej telewizji Atomie ( później MTV Polska). Singlowy utwór z płyty „Kolor” oraz „Jedenaste przykazanie” miały zadatki na uznanie szerszej publiczności. Nie uzyskały jednak wielkiego wsparcia mediów co spowodowało, że płyta nie powtórzyła sukcesów „Pogan” i „Marihuany”.
Na przełomie kwietnia i wrzenia 1995 roku Róże Europy nagrywają kolejna płytę zatytułowaną „Bananowe drzewa”, która wydana została w 1996. Przy płycie Róże pracują w odmienionym składzie. Do zespołu wraca Michał Grymuza wówczas już członek zespołów Edyty Górniak i Edyty Bartosiewicz (przez chwilę również Armii i Kasi Kowalskiej) oraz popularny muzyk sesyjny (nagrywał m.in. z Robertem Chojnackim, Arturem Gadowskim, Kayah) i producent (m.in. album Kasi Kowalskiej), który komponuje większość materiału na płytę. Sławka Wysockiego zastępuje Krzysztof „Bazyl” Deptuła, a Roberta Kubajka perkusista Apteki, Włodek Tafel. Grupa zaprosiła kilku gości min. Sławka Wierzcholskiego z Nocnej Zmiany Bluesa, saksofonistę Mariusza „Faziego” Mielczarka oraz perkusistę Edyty Bartosiewicz Krzysztofa Polińskiego. Repertuar płyty miał być odejściem od mrocznych klimatów z „Koloru”. Kompozycje odwoływały się klimatem do albumów „Krew M. Monroe” i ” Radio Młodych Bandytów”. Owocem tych starań było stworzenie 12 utworów pochodzących z „rozdziału” pod tytułem pozytywny rock’n’roll. Recenzenci w tamtym czasie pisali, że był to również ukłon zespołu w stronę brit – popowego grania. Promujący album singiel z piosenką „O tobie i o mnie” znalazł się na radiowych listach przebojów oraz min. na liście Muzycznej Jedynki Telewizji Polskiej, prowadzonej przez byłego muzyka zespołu Artura Orzecha. Zespół, z tej płyty, wydał specjalnie na Święta Bożego Narodzenia’95 singiel pt. „Kilka ciepłych słów”.
Pod koniec 1996 roku Róże Europy wydały płytę Gold zawierającą największe przeboje zespołu, a w 2005 podobny album „Złota Kolekcja” z dwoma nowymi utworami „Teraz” i „Kosmetyki”.
W 2006 roku zespół nagrał kolejna płytę pod roboczym tytułem „Ósemka” (premiera 8 marca 2007). Do grupy dołączyli perkusista Sławek Kazulak z grupy muzycznej Kabaretu Moralnego Niepokoju, gitarzysta Krzysztof Krajewski oraz Darek „Bolo” Osiński (dawniej w zespole CHYLIŃSKA- Agnieszki Chylińskiej).
……
Obecnie zespół przygotowuje 9 płytę studyjną z całkowicie premierowym materiałem. Płyta ukazała się 13 grudnia 2013,w 30 lecie zespołu. Dwanaście piosenek nigdzie wcześniej nie granych. Rok 2014 Róże rozpoczynają od trasy klubowej zatytułowanej Zmartwychwstanie razem z Tomem Pacano (gitara) ze składu Sidneya Polaka i Bartkiem Kapsą (perkusja) z grupy Something Like Elvis. Do zobaczenia na koncertach !

Tom Pacano, gitarzysta Róż. Gry uczył się od Jarosława Śmietany, Piotra Lemańskiego oraz w Warszawskiej Szkole Jazzu pod okiem Brandona Furmana. Współpracował m.in. W. Waglewskim i M. Pospieszalskim. Grał i gra m.in. z Sidneyem Polakiem, Royem Bennettem i grupami Roan oraz The Ślub. Co wnosi do Róż ? Opanowanie, dystans, ogarnięcie chaosu, logikę w ekspozycji dźwięków i równowagę pomiędzy tym co się chce, a co jest możliwe. Na bębnach w Różach Bartek Kapsa. Perkusista Contemporary Noise Sextet. Bardziej znany z Something Like Elvis (SLE). Something Like Elvis uznani zostali przez prasę muzyczną najciekawszym debiutem w ‘97 roku. Kapsa, to facet niczym „Buddy” Rich – jazz, muzyka filmowa, improwizacja, ale też motoryka zakorzeniona w klimacie groove, rytmicznej huśtawce mistrzów gatunku spod znaku m.in. Johna Bonhama (Led Zeppelin). Nazwa SLE została zaczerpnięta z Dzikości serca, filmu Davida Lyncha. I tę dzikość serca Bartek wnosi do Róż.